نشر توسط:admin درباره : پرسش و پاسخ , Views 576 تاریخ : نظرات (0)
کدام موسیقی حرام است؟
آثار موسيقىوَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِى لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ ؛ «و برخى از مردم سخنان بيهوده را مى خرند تا مردم را از روى نادانى، از راه خدا گمراه سازند». (لقمان، آيه 6)
«غنا» در اصطلاح شرعى عبارت است از: «آوازى كه از حنجره آدمى بيرون آمده و در گلو چرخانده (چهچهه) شود و در شنونده حالت سرور و وجد ايجاد كند و مناسب با مجالس لهو و خوشگذرانى باشد». اما موسيقى به «صوت و آهنگى گفته مى شود كه از آلات موسيقى، پديد آيد».
با بررسى كوتاه در قرآن و روايات و سخن روان شناسان، مىتوان موارد ذيل را از فلسفه هاى حرمت موسيقى دانست:
1. انسان را به فساد و فحشا گرايش مى دهد.(در حديثى از نبى اكرم صلى الله عليه و آله آمده است:« الغِناءُ رُقِيَّةُ الزِّنا»؛« غنا نردبان زنا است»: بحارالانوار، ج 76، باب 99، الغناء.)2. او را از ياد خدا غافل مىسازد. (در آيه 6 از سوره« لقمان» يكى از عوامل گمراهى از سبيل الهى« لهو الحديث» دانسته شده و« لهو» آن چيزى است كه انسان را به خودش آنچنان مشغول كند كه باعث غفلت و بازماندن از كارهاى مهمتر شود، و در روايات اسلامى از آن به« غنا» تفسير شده است: وسائل الشيعه، ج 12، باب 99، ابواب مايكتسب به.)3. بر روان و اعصاب، تأثير سويى دارد. (تفسير نمونه، ج 17، ص 24)
يكم. هر نوع آواز و آهنگى، حرام شمرده نمى شود؛ بلكه تنها آهنگهاى مناسب با مجالس لهو و فساد، مشمول حرمت است و گوش دادن به آهنگهايى كه از اين مشخصه عارى بوده و يا مشكوك به نظر مىرسد، اشكال ندارد.دوم. طرب و لهو، دو واژه كليدى است كه در باب غنا و موسيقى به كار مىرود.«طرب» به حالت سبك وزنى و سبك عقلى گفته مى شود كه در اثر شنيدن آواز يا آهنگ، در روان و نفس آدمى پديد مى آيد و او را از حد اعتدال خارج مىكند.اين امر تنها به حالت شادى اختصاص نمى يابد؛ بلكه ممكن است از آهنگهاى غم و حزن آور نيز به دست آيد. «لهو» سازگارى و همنوايى آواز و آهنگ نواخته شده با مجالس فساد و خوشگذرانى است؛ بدين معنا كه ممكن است نغمهاى طرب انگيز نباشد؛ ولى از نغمه هايى باشد كه فقط در جلسات فاسقان و هواپرستان رايج باشد، به اين آهنگ لهوى مى گويند و اگر از هر دو مشخصه (طرب و لهو) برخوردار باشد، به آن مطرب لهوى مى گويند.تمامى مراجع تقليد، «لهوى بودن» را جزء و قيد موسيقى حرام مى دانند؛ ولى در قيد «طرب انگيزى» اختلاف نظر دارند. (آيات عظام سيستانى، تبريزى، وحيد و مكارم، موسيقى لهوى را حرام مى دانند؛ اگرچه طرب انگيز نباشد.)سوم. آلات موسيقى دو قسم است:آلات مختص حرام؛آلات مشترك.«آلات مختص» به آلاتى از موسيقى گفته مى شود كه نوعاً در لهو و لعب به كار مى رود و منفعت حلالى در بر ندارد.«آلات مشترك» به آلاتى از موسيقى گفته مى شود كه هم براى منافع مشروع و حلال به كار مى رود و هم براى منافع نامشروع و حرام.استفاده از آلات مختص به هيچ وجه جايز نيست؛ ولى آلات مشترك بستگى به كيفيت نواختن آن دارد.بيشتر مراجع تقليد (به غیر از آيات بهجت و صافى) استفاده از آلات مشترك را به طور مطلق حرام نكرده اند؛ بلكه براساس كيفيت نواختن آن فتوا داده اند.
منبع:
برگرفته از رساله دانشجویی(سید مجتبی حسینی)
منبع : موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت
برچسب زده شده با : کدام موسیقی حرام است؟ , موسیقی حرام چیست؟ ,