چرا خداوند در قرآن از شب به عنوان لباس یاد کرده است؟

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ اللَّیْلَ لِبَاسًا وَالنَّوْمَ سُبَاتًا وَجَعَلَ النَّهَارَ نُشُورًا

و او خدایی است که شب را برای شما لباس گردانید (تا همه در سیاه جامه شب مستور شوید) و خواب را مایه سکون و آرامش شما قرار داد و روز روشن را برای جنبش و کار مقرر داشت.

 

تفسیر آیه ۴۷ سوره فرقان

ابن‌عبّاس در روایتی می‌گوید: «وَ جَعَلَ النَّهارَ نُشُوراً»؛ نشور یعنی تن با بیداری زنده می‌شود و به‌دنبال کار می‌رود.

در قرآن کریم از چند چیز به عنوان «لباس» یاد شده است: شب، «جَعَلَ لَکُمُ اللَّیْلَ لِباساً»، همسر؛ «هُنَّ لِباسٌ لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُنَّ» وتقوا «وَ لِباسُ التَّقْوی ذلِکَ خَیْرٌ». «سبت» یعنی قطع و تعطیل کار. به استراحت بعد از تلاش نیز «سبت» می‌گویند. «نشور» از «نشر»، به معنای پخش شدن مردم در روز برای کار و تلاش است.

پیام‌های آیه ۴۷ سوره فرقان

۱- گردش شب و روز تصادف نیست، اهداف و برنامه‌های حکیمانه‌ای در آن نهفته است. «جَعَلَ لَکُمُ اللَّیْلَ لِباساً وَ النَّوْمَ سُباتاً»

۲- پدیده شب، یک نعمت الهی برای بشر است. «لَکُمُ»

۳- خواب و بیداری خود را با طبیعت هماهنگ کنیم. «اللَّیْلَ لِباساً وَ النَّوْمَ سُباتاً» تاریکی و سکوت، در ایجاد آرامش مؤثّرند، چنانکه وجود نور در تلاش و جنب و جوش انسان، مؤثّر است.

۴- شب، حافظ جسم وسلامتی است، چنانکه لباس، حافظ بدن است. «اللَّیْلَ لِباساً»

۵-گردش شب و روز و آرامش در شب و تلاش در روز، نشانه ربوبیّت خداوند است. «رَبِّکَ کَیْفَ مَدَّ الظِّلَّ ... وَ هُوَ الَّذِی»

 

منبع : باشگاه خبرنگاران جوان

ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش

مطالب مشابه