نشر توسط:admin درباره : پرسش و پاسخ , تاریخی , Views 329 تاریخ : نظرات (0)
) پیامبران و امامان معصوم(ع) ملزم بودند که در تمام کارها و زندگی روزمره خود از علم و قدرت عادی استفاده کنند. در برخورد با دوستان، دشمنان، برآوردن نیازهای زندگی و ... از علم و توانایی که از طریق عادی به دست آمده، استفاده می کردند و در برخورد با ستمکاران از راه های معمولی استفاده می کردند و دست به اعجاز و کار خارق العاده نمی زدند (مگر در موارد مخصوص و به اذن الهی) که مصلحت دین خداوند و هدایت مردم در آن بود؛ با این که قدرت داشتند به وسیلة اعجاز دشمنان خود را در یک لحظه به کام نیستی ببرند و تمام کارها طبق خواست آن ها در جریان باشد امام باقر(ع) فرمود: "اسم اعظم 73 حرف است.ودر پیش "آصف بن برخیا" یک حرفش بود که با به کار بردن همان یک حرف در یک لحظه تخت بلقیس را آورد، و پیش ما (امامان) 72 حرف از اسم اعظم هست".(1)
برچسب زده شده با : چرا امام حسین طلب باران نکرد؟ , چرا امام حسین (ع) در کربلا طلب باران نکرد؟ , چرا امام حسین باران نخواست؟ , آیا امام حسین طلب باران کرد؟ , امام حسین باران نخواست؟ , چرا امام باران طلب نکرد؟ , آیا امام حسین باران نخواست؟ , چرا در کربلا باران نیامد , باران کربلا , باران در کربلا , ایا در کربلا باران امد؟ ,