نشر توسط:admin درباره : پرسش و پاسخ , قرآن , Views 130 تاریخ : نظرات (0)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَإِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَمَا یَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ فَأْوُوا إِلَى الْکَهْفِ یَنْشُرْ لَکُمْ رَبُّکُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَیُهَیِّئْ لَکُمْ مِنْ أَمْرِکُمْ مِرْفَقًا
و آن‌گاه اصحاب کهف با یکدیگر گفتند که شما، چون از این مشرکان و خدایان باطلشان که جز خدا می‌پرستند دوری جستید باید به غار کوه گریخته و پنهان شوید تا خدا از رحمت خود به شما گشایش و توسعه بخشد و اسباب کار شما را با (روزی حلال و) آسایش مهیّا سازد. آن‌گاه به غار کوه رفته و به خواب شدند.
ابن‌عبّاس می‌گوید: «وَ إِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ»، این خطاب بعضی از آن‌ها به بعضی دیگر است و «این سخن تملیخا است». «مِنْ أَمْرِکُمْ مِرفَقاً»؛ یعنی چیزی که به‌وسیله آن آرامش می‌یابید و بهره‌مند می‌شوید. این آیه از قول رهبر اصحاب کهف است که به جوانمردانِ همراه خویش، امید رحمت الهی و گشایش می‌دهد.
۱-موحّد واقعی، هم بت‌ها را رها می‌کند، هم از بت پرستان جدا می‌شود. «اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَ ما یَعْبُدُونَ»
۲-خداپرستان از سوی مشرکان در معرض تهدید هستند. «فَأْوُوا إِلَی الْکَهْفِ»
-غارنشینی در فضای توحید، بهتر از شهرنشینی در فضای شرک است. «فَأْوُوا إِلَی الْکَهْفِ» حضرت یوسف نیز زندان را بر کاخ ترجیح داد و گفت: «رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَیَّ»
۴-آنکه برای خدا قیام کند و با هجرت، دست از مسکن و جامعه خود بکشد، مشمول الطاف الهی می‌شود. «یَنْشُرْ لَکُمْ»
۵-سختی‌ها زودگذر و مقدّمه آسایش است. «یُهَیِّئْ لَکُمْ مِنْ أَمْرِکُمْ مِرْفَقاً»
منبع : باشگاه خبرنگاران جوان