دعای رویت هلال ماه ذی القعده

نشر توسط:admin درباره : ادعیه , شوال ,
Views 537 تاریخ : نظرات (0)

الجزء الأول؛ هذا مبدأ ذكر الأعمال الأشهر الثلاثة أعني شوال و ذي قعدة و ذي حجة من كتاب الإقبال‏، الباب الثاني فيما نذكره من فوائد شهر ذي القعدة، فصل فيما نذكره من ابتداء فوائد ذي القعدة

جلد اول، شروع ذکرهای اعمال ماه های سه گانه، یعنی شوال، ذی القعده و ذی الحجه از کتاب اقبال الاعمال، باب دوم، فوائد ماه ذی القعده، فصل سوم: آغاز بهره‌مندى از فضايل ماه ذي القعدة

أقول فمن ابتداء فوائده الاهتمام لمشاهدة [بمشاهدة] هلاله لأجل ما يأتي ذكره فيه من مواقيت لإطلاق مكارم الله جل جلاله و إقباله و ما يدعى به عند مشاهدة الهلال الموصوف و لم أجد إلى الآن تعيين دعاء لذلك المقام المعروف فيقول إن يشاء [شاء] ما نذكره على سبيل الإنشاء ما يطلقه على قلمنا مالك الأشياء

يكى از اعمال آغازين براى بهره‌بردارى از فضايل و فوايد اين ماه، اهتمام به مشاهده‌ى هلال آن و خواندن دعايى است كه هنگام مشاهده‌ى هلال قرائت مى‌شود؛ زيرا چنان‌كه گفته خواهد شد، اوقاتى در اين ماه هست كه خداوند-جلّ جلاله- كرامت‌هاى خود را به بندگان ارزانى داشته و به آنان روى نمايد. البته من تاكنون دعاى خاصّى براى هنگام رؤيت هلال اين ماه نيافته‌ام. بنابراين، هركس خواست، مى‌تواند دعايى را كه ما اكنون انشا و ذكر مى‌كنيم و خداوند-كه مالك همه‌ى اشيا است-بر قلم ما جارى مى‌سازد بخواند، به اين صورت كه بگويد:

اللهم إن هذا شهر ذي القعدة من الأشهر التي أمرت بتعظيمها و جعلت فيها من أسرار العبادات ما شهد بتكريمها

خداوندا، اين ماه ذيقعده از ماه‌هايى است كه به بزرگداشت آن فرمان داده‌اى و اسرار عباداتى كه در آن نهاده‌اى گواه بر تكريم آن است،

و قد شرفتنا بأن جعلت لنا طريقا إلى مشاهدة هلاله و معرفة حق إقباله و لم تحجبه عنا بالغيوم و حوادث السماء

و ما را به واسطه‌ى اين‌كه راهى براى مشاهده‌ى هلال اين ماه و شناخت حق روى آوردن و ورود آن قرار دادى، گرامى داشتى و به واسطه‌ى ابرها و ديگر حوادث آسمانى

و لا حجبتنا عنه بما يمنع أبصارنا من الضياء فأسألك أن تتم ما ابتدأت من النعم الباطنة و الظاهرة

و موانع ديگر كه مانع از ديدن آن مى‌شود، آن را از ما نپوشيده‌اى. ازاين‌رو، از تو مى‌خواهم كه نعمت‌هاى باطنى و ظاهرى خود را بر ما تكميل نمايى

بأن تجعلنا من الظافرين فيه بسعادة الدنيا و الآخرة و كن برحمتك المسير لنا في تقلباته

و از كسانى كه در آن به نيكبختى دنيا و آخرت كامياب مى‌گردند، قراردهى و به رحمت خود، در طول گردش

و لحظاته بكمال حظنا من خيراته و بركاته و احفظنا من آفاته و مخافاته حتى تكون من أسعد من نظر إلى هلاله

و لحظات اين ماه، كمال بهره‌مندى از خيرات و بركات اين ماه را براى ما آسان كن و از آفات و بيم‌هاى آن نگاه دار، تا از نيكبخت‌ترين افرادى كه به هلال آن نگريسته‌اند

و بلغته منه غاية آماله و ابدأ بكل من يرضيك البدأة بذكره في المناجاة من أهل النجاة

و به نهايت آرزوهايشان در اين ماه رسانده‌اى، بگرديم و در اين‌باره، آن دسته از اهل نجات را كه مقدم داشتن نام آن‌ها در مقام مناجات با تو مورد پسند تو است، مقدم بدار

و أشرك معنا أهل المضافات و الموالاة و أرنا آيات الإجابات و القبول في جميع المأمول و المسئول برحمتك يا أرحم الراحمين‏

و اهل صفا و دوستى را با ما شريك گردان و نشانه‌هاى اجابت و قبول همه‌ى آرزوها و خواسته‌هاى ما را به ما نشان ده، به رحمتت اى مهربان‌ترين مهربانان.

فصل في كيفية الدخول في هذا الشهر

فصل چهارم، چگونگى ورود به ماه ذی القعده

فأما كيفية الدخول في شهر ذي القعدة المعظم في الإسلام فعلى نحو ما أشرنا إليه من دخول كل شهر حرام و نزيد في هذا الشهر على التعيين أنه الشهر الذي دحاه الله فيه الأرض و هيأها للعالمين على ما سيأتي شرحه على التفصيل فكأنه مطية قد اهتديت إليك لتوصلك إلى المسكن الجليل و الموطن الجميل و ما يتصل به من العطاء الجزيل فاشكر واهب تلك المطية و اعرف حقه و حقها و ما تظفر به من الأمنية فإنك ترى العقول السليمة دالة على تعظيم المطايا إذا وصلت إلى شرف العطايا كما قيل شعر

نحوه‌ى ورود به ماه ذيقعده كه در اسلام از آن به عظمت ياد شده است، به همان صورتى است كه در ورود به هر ماه حرام بدان اشاره كرده‌ايم. افزون بر آن، در چگونگى ورود به اين ماه به خصوص، اضافه مى‌كنيم كه اين ماه-به صورتى كه شرح و تفصيل آن خواهد آمد-ماهى است كه خداوند، زمين را در آن گستراند و براى جهانيان مهيّا كرد. بنابراين، گويى اين ماه، مركب رهوارى است كه به تو اهدا شده است تا تو را به جايگاه والا و موطن زيبا و عطاهاى فراوان و باعظمت كه در آن نهفته است، برساند. پس از عطاكننده‌ى اين مركب سپاسگزارى كن و حق او و نيز حق مركبى را كه به تو ارزانى داشته است و هم‌چنين مقاصد و آرزوهايى را كه به وسيله‌ى اين ماه، بدان مى‌رسى، بشناس؛ زيرا عقل سليم حكم مى‌كند كه انسان مركبى را كه او را به عطاهاى والا مى‌رساند، با عظمت ياد كند و بستايد. چنان‌كه گفته شده است:

و إذا المطي بنا بلغن محمدا

فلها علينا حرمة و ذمام‏

مركب‌هايى كه ما را به محضرحضرت محمد(ص) مى‌رسانند،

مورد احترام ما هستند؛

بلغتنا من خير من وطأ الحصا

و ظهورهن على الرجال حرام‏

زيرا ما را به بهترين كسى كه بر روى سنگريزه‌ها گام مى‌نهد، رسانده‌اند

و پس از اين، سوار شدن بر پشت آن‌ها حرام است.

و ليكن حفظك بحرمة [لحرمة] هذا الشهر بالقلب و العقل و حفظ الجوارح لتدرك ما فيه من الفضل الراجح إن شاء الله تعالى أقول و قد ذكرنا أنه شهر موصوف بإجابة الدعاء [الدعوات‏] فاغتنم أوقاته و صم فيه صيام الحاجات و ابدأ بالحوائج المهمات على الترتيب الذي يكون أهم عند من تعرض الحوائج عليه فيوشك أن يظفر بما يقصد إليه إن شاء الله تعالى‏

بنابراين، با قلب و عقل و حفظ اعضاى خود، حرمت اين ماه را نگاه دار تا ان شاء اللّه به فضيلت برتر آن دست يابى. نيز پيش از اين گفتيم كه اين ماه، ماه اجابت دعا است. بنابراين، اوقات آن را مغتنم بشمار و براى برآوردن حاجات خود، در آن روزه بدار و حوايج خود را به ترتيبى كه نزد خداوند-كه خواسته‌هاى خود را به او عرضه مى‌دارى-اهميت بيشتر دارد، يكى پس از ديگرى ذكر كن. در اين صورت، ان شاء اللّه تعالى به زودى به آنچه قصد آن را كرده‌اى، مى‌رسى.

منبع : موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت