دانلود زیارت آل یاسین

نشر توسط:admin درباره : ادعیه ,
Views 1382 تاریخ : نظرات (0)

زیارت آل یاسین :

زیارت آل یاسین، از زیارت‌نامه‌های مشهور امام زمان (ع) است که با جملۀ «سلامٌ عَلی آلِ یاسین» آغاز می‌شود. راوی این زیارت ابو جعفر محمد بن عبدالله حمیری قمی است که در اواخر دوران غیبت صغری می‌زیسته و مکاتبات متعددی از او با امام زمان(ع) نقل شده که از جمله آنها توقیعی است که متضمن زیارت شریف آل یاسین است.

بنابر معیارهای سندشناسی، سندهای این زیارت صحیح و معتبر است و در کتاب‌های مهم حدیثی و دعایی نقل شده است. این زیارتنامه به تصریح برخی از علما، جامع و کامل و بهترینِ زیارت‏‌های امام زمان است و می‌توان در همه اوقات می‏‌شود آن را قرائت کرد.

راوی زیارت

راوی و ناقل زیارت آل یاسین، ابوجعفر محمدبن عبداللّه بن جعفر حِمْیری است که علمای علم رجال و حدیث، از او به وثاقت و بزرگی یاد کرده‌اند. [۱] او کتاب‏هایی تالیف کرده که به ظاهر هیچ یک در دسترس نیست و چون در اواخر دوران غیبت صغری می‌زیسته، مکاتباتی با امام مهدی (ع) داشته است.

محتوای زیارت

این زیارت با ۲۳ سلام آغاز می‌شود: سلام اوّل به آل یس (عترت پیامبر) و سلام‏های بعدی هر یک با عنوان خاصی به حضرت مهدی(ع). در این زیارت به بخش مهمی از معتقدات اسلامی و شیعی اشاره و ایمان به آنها برای زائر ضروری خوانده شده: توحید، نبوت حضرت محمد(ص)، امامت یکایک ائمه، حقانیت رجعت، مرگ، نکیر و منکر، قیامت، پل صراط، بهشت و جهنم و... .

پس از این، دعاهایی در زیارت نامه آمده که ترجمه بخشی از آن چنین است: «خداوندا از تو می‏‌خواهم که بر محمد، پیامبر رحمتت، و پرتو نورت، درود فرستی، و دلم را به نور یقین و سینه‌‏ام را به نور ایمان و اندیشه‌‏ام را به نور نیت‏های خوب و نصیبم را به نور دانش و نیرویم را با نور کار (شایسته) و زبانم را به نور راستگویی آکنده سازی». آن‌گاه با درود بر امام مهدی(ع) و دعا برای نصرت و سلامت و تعجیل در فرج و قیام، و پر شدن زمین از عدل و داد و نابودی کافران، منافقان و دشمنان دین به پایان می‌رسد.

در این زیارت نامه ۱۲ بار واژه «حق» و ۱۲ مرتبه واژه «حجت» به کار رفته است. این زیارت به تصریح برخی از علما، جامع و کامل و بهترین زیارت‏های امام مهدی(ع) است و آن را در همه اوقات می‌توان قرائت کرد.

سند زیارت

قدیمی‌ترین متنی که این زیارت در آن آمده‌است کتاب احتجاج است که از تألیفات احمد بن علی بن ابی طالب طبرسی می‌باشد. علامه مجلسی در سه جای کتاب بحار الانوار آن را نقل کرده ‌است. [۲][۳][۴].

شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان نخستین زیارتی را که برای امام زمان نقل کرده زیارت آل یاسین است. سندهای این زیارت صحیح و معتبر بوده و در مجامع مهم حدیثی و دعایی نقل گردیده است.[۵] بعضی از شیعیان به خواندن این زیارت و دعای بعد از آن مداومت دارند، و جلسات خاصی برای خواندن آن به طور دسته جمعی در بلاد مختلف شیعه‏‌نشین برگزار می‏‌گردد.

منظور از آل یاسین

ابن عامر و نافع و یعقوب از قُرّاء سبعه، «آل یاسین» در آیۀ ۱۳۰ سورۀ صافّات: «سلامٌ علی ال یاسین»، را به مدّ خوانده و باقی قرّاء «إلیاسین» خوانده‌اند.

آنان که «آل یاسین» خواندند آیه را اینگونه معنا کرده‌اند «سلام بر آل محمد» و یاسین را نامی از نام‌های حضرت محمد(ص) و آل یاسین را اهل بیت پیامبر دانسته‌اند، و آنان که «إلیاسین» خواندند، گفتند این لغتی است برای الیاس نبی، چنان که «اسماعیل و اسمعین» و «میکایل و میکایین و میکال» نگارشهای مختلف یک مفهوم‌اند. [۶] شیخ طوسی در تفسیر تبیان و طبرسی نیز در مجمع البیان نزدیک به همین معانی را ذیل آیه ذکر کرده‌اند.

علامه طباطبایی در بحث روایی ذیل آیه [۷] از معانی الأخبار به اسنادش از امام صادق(ع) و نیز از عیون اخبارالرضا نقل می‌کند که فرمودند: «یس» محمد(ص) و ما «آل یس»، هستیم. که البته مبتنی بر قرائت «آل یس» است.

در تفسیر نمونه [۸] پس از نقل اقوال مختلف در قرائت «إل یاسین» و معانی که بنابر هر قرائت پیدا می‌کند «آل یاسین» را به معنی خاندان پیامبر اسلام(ص) یا خاندان «یاسین» پدر الیاس می‌داند.

بازگشت ضمیر مفرد در آیه بعد (« انّه من عبادنا المؤمنین؛ «او از بندگان مؤمن ما بود») احتمال قرائت «إل یاسین» که منظور از آن الیاس نبی باشد را تقویت می‌کند. هرچند،‌گاه ممکن است کلمه‌ای به دو صورت خوانده شده و در هر دو صورت معنی مناسبی داشته باشد. عترت پیامبر اکرم(ص) که عالم به ظاهر و باطن آیات هستند،[۹]‌گاه در تأویل آیات همین گونه عمل کرده‌اند.

متن و ترجمه زیارت آل یاسین

سَلامٌ عَلَى آلِ يس السَّلامُ عَلَيْكَ يَا دَاعِيَ اللَّهِ وَ رَبَّانِيَّ آيَاتِهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بَابَ اللَّهِ وَ دَيَّانَ دِينِهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خَلِيفَةَ اللَّهِ وَ نَاصِرَ حَقِّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ دَلِيلَ إِرَادَتِهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا تَالِيَ كِتَابِ اللَّهِ وَ تَرْجُمَانَهُ السَّلامُ عَلَيْكَ فِي آنَاءِ لَيْلِكَ وَ أَطْرَافِ نَهَارِكَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مِيثَاقَ اللَّهِ الَّذِي أَخَذَهُ وَ وَكَّدَهُ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَعْدَ اللَّهِ الَّذِي ضَمِنَهُ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَلَمُ الْمَنْصُوبُ وَ الْعِلْمُ الْمَصْبُوبُ وَ الْغَوْثُ وَ الرَّحْمَةُ الْوَاسِعَةُ وَعْدا غَيْرَ مَكْذُوبٍ السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقُومُ السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقْعُدُ السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقْرَأُ وَ تُبَيِّنُ السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تُصَلِّي وَ تَقْنُتُ السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تَرْكَعُ وَ تَسْجُدُ السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تُهَلِّلُ وَ تُكَبِّرُ السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تَحْمَدُ وَ تَسْتَغْفِرُ،

سلام بر خاندان يس،سلام بر تو اى دعوت‏كننده به سوى خدا،و آگاه به آياتش،سلام بر تو اى باب خدا و سياستمدار دينش،سلام بر تو اى خليفه خدا و ياور حقّش،سلام بر تو اى حجّت خدا،و راهنما به سوى اراده‏اش،سلام بر تو اى تلاوت‏كننده كتاب خدا و تفسيركننده‏اش،سلام بر تو در تمام ساعات شب‏ و روز،سلام بر تو اى بجا مانده خدا در زمينش،سلام بر تو اى پيمان خدا كه آن را برگرفت و محكمش كرد،سلام بر تو اى وعده خدا كه آن را ضمانت نمود،سلام بر تو اى پرچم برافراشته‏ و دانش سرريز،و فريادرس و رحمت گسترده،و وعده بى‏دروغ،سلام بر تو هنگامى‏كه‏ بر مى‏خيزى،سلام بر تو زمانى‏كه مى‏نشينى،سلام بر تو وقتى كه مى‏خوانى و بيان مى كنى،سلام بر تو هنگامى‏كه نماز مى‏خوانى و قنوت بجا مى‏آورى،سلام بر تو زمانى‏كه ركوع و سجود مى‏نمايى،سلام بر تو وقتى كه تهليل و تكبير مى‏گويى‏ سلام بر تو هنگامى كه سپاس و استغفار مى‏نمايى،

السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تُصْبِحُ وَ تُمْسِي السَّلامُ عَلَيْكَ فِي اللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى وَ النَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْإِمَامُ الْمَأْمُونُ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُقَدَّمُ الْمَأْمُولُ السَّلامُ عَلَيْكَ بِجَوَامِعِ السَّلامِ أُشْهِدُكَ يَا مَوْلايَ أَنِّي أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ وَ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ لا حَبِيبَ إِلا هُوَ وَ أَهْلُهُ وَ أُشْهِدُكَ يَا مَوْلايَ أَنَّ عَلِيّا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ حُجَّتُهُ وَ الْحَسَنَ حُجَّتُهُ وَ الْحُسَيْنَ حُجَّتُهُ وَ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ حُجَّتُهُ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ حُجَّتُهُ وَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ حُجَّتُهُ وَ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ حُجَّتُهُ وَ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى حُجَّتُهُ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ حُجَّتُهُ وَ عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ حُجَّتُهُ وَ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ حُجَّتُهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ حُجَّةُ اللَّهِ ،

سلام بر تو زمانى‏كه صبح و شام مى‏كنى،سلام بر تو در شب هنگامى‏كه مى‏پوشاند،و در روز وقتى‏كه آشكار مى‏شود،سلام بر تو اى پيشواى امين،سلام بر تو اى‏ پيش نهاده آرزو شده،سلام بر تو به همه سلامها،تو را گواه مى‏گيرم اى مولايم،كه گواهى مى‏دهم معبودى‏ جز خدا نيست،يگانه است و شريكى ندارد،و محمد بنده و فرستاده اوست،محبوبى جز او و اهل بيتش نيست‏ و تو را گواه مى‏گيرم اى مولايم،بر اينكه على امير مؤمنان و حسن و حسين و على بن الحسين و محمد بن على و جعفر بن محمد و موسى بن جعفر،و على بن موسى و محمد بن على و على بن محمد و حسن بن على،حجّتهاى خدايند و گواهى مى‏دهم كه تو حجّت خدايى،

أَنْتُمْ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ أَنَّ رَجْعَتَكُمْ حَقٌّ لا رَيْبَ فِيهَا يَوْمَ لا يَنْفَعُ نَفْسا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرا وَ أَنَّ الْمَوْتَ حَقٌّ وَ أَنَّ نَاكِرا وَ نَكِيرا حَقٌّ وَ أَشْهَدُ أَنَّ النَّشْرَ حَقٌّ وَ الْبَعْثَ حَقٌّ وَ أَنَّ الصِّرَاطَ حَقٌّ وَ الْمِرْصَادَ حَقٌّ وَ الْمِيزَانَ حَقٌّ وَ الْحَشْرَ حَقٌّ وَ الْحِسَابَ حَقٌّ وَ الْجَنَّةَ وَ النَّارَ حَقٌّ وَ الْوَعْدَ وَ الْوَعِيدَ بِهِمَا حَقٌّ يَا مَوْلايَ شَقِيَ مَنْ خَالَفَكُمْ وَ سَعِدَ مَنْ أَطَاعَكُمْ فَاشْهَدْ عَلَى مَا أَشْهَدْتُكَ عَلَيْهِ وَ أَنَا وَلِيٌّ لَكَ بَرِي‏ءٌ مِنْ عَدُوِّكَ فَالْحَقُّ مَا رَضِيتُمُوهُ وَ الْبَاطِلُ مَا أَسْخَطْتُمُوهُ وَ الْمَعْرُوفُ مَا أَمَرْتُمْ بِهِ وَ الْمُنْكَرُ مَا نَهَيْتُمْ عَنْهُ فَنَفْسِي مُؤْمِنَةٌ بِاللَّهِ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ وَ بِرَسُولِهِ وَ بِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ بِكُمْ يَا مَوْلايَ أَوَّلِكُمْ وَ آخِرِكُمْ وَ نُصْرَتِي مُعَدَّةٌ لَكُمْ وَ مَوَدَّتِي خَالِصَةٌ لَكُمْ آمِينَ آمِينَ.

شما آغاز و انجام هستيد،و همانا بازگشت شما حق است،ترديدى در آن نيست،روزى كه كسى را ايمانش سود نبخشد،كه پيش از اين ايمان نياورده بود يا در ايمانش كسب خيرى نكرده بود،و گواهى مى‏دهم كه مرگ،و ناكر و نكير و زنده شدن و برانگيختن و صراط و كمينگاه و ميزان و گره‏آوردن و حساب و بهشت و دوزخ و وعده تهديد به هر دو حق است‏ اى مولاى من،بدبخت شد كسى‏كه با شما مخالفت ورزيد،و خوشبخت شد كسى‏كه از شما اطاعت كرد،پس گواه باش بر آنچه تو را بر آن گواه گرفتم،و من‏ دوست تو،و بيزار از دشمن توام،پس حق آن است كه شما به آن خشنود شديد،و باطل آن است كه شما از ان ناخشنود گشتيد،و معروف آن است كه‏ شما به آن امر فرموديد،و منكر آن است كه شما از آن نهى كرديد،پس نهاد من مؤمن به خداى يگانه بى‏شريك،و به رسول او،و به امير مؤمنان و به شماست اى مولاى من،به آغاز و انجام شما،و يارى‏ام براى شما آماده،و دوستى‏ام نسبت به شما بى‏آلايش‏ است،اجابت فرما،اجابت فرما.

و پس از آن،اين دعا خوانده شود:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ نَبِيِّ رَحْمَتِكَ وَ كَلِمَةِ نُورِكَ وَ أَنْ تَمْلَأَ قَلْبِي نُورَ الْيَقِينِ وَ صَدْرِي نُورَ الْإِيمَانِ وَ فِكْرِي نُورَ النِّيَّاتِ وَ عَزْمِي نُورَ الْعِلْمِ وَ قُوَّتِي نُورَ الْعَمَلِ وَ لِسَانِي نُورَ الصِّدْقِ وَ دِينِي نُورَ الْبَصَائِرِ مِنْ عِنْدِكَ وَ بَصَرِي نُورَ الضِّيَاءِ وَ سَمْعِي نُورَ الْحِكْمَةِ وَ مَوَدَّتِي نُورَ الْمُوَالاةِ لِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ حَتَّى أَلْقَاكَ وَ قَدْ وَفَيْتُ بِعَهْدِكَ وَ مِيثَاقِكَ فَتُغَشِّيَنِي رَحْمَتَكَ [رَحْمَتُكَ‏] يَا وَلِيُّ يَا حَمِيدُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى [مُحَمَّدٍ] حُجَّتِكَ فِي أَرْضِكَ وَ خَلِيفَتِكَ فِي بِلادِكَ وَ الدَّاعِي إِلَى سَبِيلِكَ وَ الْقَائِمِ بِقِسْطِكَ وَ الثَّائِرِ بِأَمْرِكَ وَلِيِّ الْمُؤْمِنِينَ وَ بَوَارِ الْكَافِرِينَ وَ مُجَلِّي الظُّلْمَةِ وَ مُنِيرِ الْحَقِّ وَ النَّاطِقِ بِالْحِكْمَةِ وَ الصِّدْقِ وَ كَلِمَتِكَ التَّامَّةِ فِي أَرْضِكَ الْمُرْتَقِبِ الْخَائِفِ وَ الْوَلِيِّ النَّاصِحِ،

خدايا من از تو مى‏خواهم كه بر محمّد پيامبر رحمتت،و كلمه نورت درود فرستى،و پر كنى دلم را با نور يقين،و سينه‏ام را با نور ايمان،و فكرم را با نور تصميم،و اراده‏ام را با نور دانش،و نيرويم را با نور عمل،و زبانم را با نور راستى،و دينم را با نور بينايى از سوى خود،و يده‏ام را با نور روشنايى،و گوشم را با نور حكمت،و مؤدّتم را با نور دوستى محمّد و خاندانش(درود بر ايشان)تا ديدارت كنم درحالى‏كه به عهد و پيمانت وفا كرده‏ام،پس فرا بگيرد رحمتت مرا اى سرپرست و اى ستوده،خدايا درود فرست بر محمّد[نا مبارك امام دوازدهم]،حجّتت در زمينت،و خليفه‏ات در كشورهايت،و دعوت‏كننده‏ به راهت،و قيام‏كننده به عدلت،و انقلاب‏كننده به فرمانت،دوست اهل ايمان و نابودكننده كافران،و زداينده‏ تاريكى،و روشن بخش حق،و گوياى به حكمت و راستى،و كلمه كاملت در زمين،آن منتظر بيمناك،و ولىّ خيرخواه،

سَفِينَةِ النَّجَاةِ وَ عَلَمِ الْهُدَى وَ نُورِ أَبْصَارِ الْوَرَى وَ خَيْرِ مَنْ تَقَمَّصَ وَ ارْتَدَى وَ مُجَلِّي الْعَمَى [الْغَمَّاءِ] الَّذِي يَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلا وَ قِسْطا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْما وَ جَوْرا إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى وَلِيِّكَ وَ ابْنِ أَوْلِيَائِكَ الَّذِينَ فَرَضْتَ طَاعَتَهُمْ وَ أَوْجَبْتَ حَقَّهُمْ وَ أَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرْتَهُمْ تَطْهِيرا اللَّهُمَّ انْصُرْهُ وَ انْتَصِرْ بِهِ لِدِينِكَ وَ انْصُرْ بِهِ أَوْلِيَاءَكَ وَ أَوْلِيَاءَهُ وَ شِيعَتَهُ وَ أَنْصَارَهُ وَ اجْعَلْنَا مِنْهُمُ اللَّهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ شَرِّ كُلِّ بَاغٍ وَ طَاغٍ وَ مِنْ شَرِّ جَمِيعِ خَلْقِكَ وَ احْفَظْهُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ وَ احْرُسْهُ وَ امْنَعْهُ مِنْ أَنْ يُوصَلَ إِلَيْهِ بِسُوءٍ وَ احْفَظْ فِيهِ رَسُولَكَ وَ آلَ رَسُولِكَ ،

كشتى نجات،و پرچم هدايت،و روشنى ديدگان مردم،و بهترين كسى‏كه‏ جامه و رداى خلافت پوشيد،و زداينده كوردلى،كه زمين را پر از عدل‏وداد مى‏كند،چنان‏كه از ستم ستمكاران پر شده‏ كه تو بر هرچيز توانايى.خدايا درود فرست بر ولىّ‏ات و فرزند اوليايت،آنان‏كه اطاعتشان را لازم نمودى‏ و حقّشان را واجب كردى،و پليدى را از ايشان زدودى،و پاكشان نمودى پاك ساختنى درخور.خدايا او را يارى كن،و به وسيله او براى دينت پيروزى آور،و اوليايت،و اوليايش،و پيروان و يارانش را،به سبب او يارى ده.خدايا پناهش ده‏ از شرّ هر متجاوز و سركش،و از شرّ تمام آفريدگانت،و او را محافظت فرما از پيش رو و پشت سرش،و از راست‏وچپ،و از او پاسدارى كن،و از اينكه به او آسيبى رسد نگهدارى‏اش فرما،و حفظ كن بوسيله او رسول و خاندان رسولت را،

وَ أَظْهِرْ بِهِ الْعَدْلَ وَ أَيِّدْهُ بِالنَّصْرِ وَ انْصُرْ نَاصِرِيهِ وَ اخْذُلْ خَاذِلِيهِ وَ اقْصِمْ قَاصِمِيهِ وَ اقْصِمْ بِهِ جَبَابِرَةَ الْكُفْرِ وَ اقْتُلْ بِهِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنَافِقِينَ وَ جَمِيعَ الْمُلْحِدِينَ حَيْثُ كَانُوا مِنْ مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا وَ امْلَأْ بِهِ الْأَرْضَ عَدْلا وَ أَظْهِرْ بِهِ دِينَ نَبِيِّكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ أَتْبَاعِهِ وَ شِيعَتِهِ وَ أَرِنِي فِي آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلامُ مَا يَأْمُلُونَ وَ فِي عَدُوِّهِمْ مَا يَحْذَرُونَ إِلَهَ الْحَقِّ آمِينَ يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .

و عدالت را به وسيله او آشكار نما،و او را به پيروزى تاييد كن،و ياورش را يارى ده،و واگذارنده‏اش را به خوارى نشان‏ و شكننده‏اش را بشكن،و به وسيله او گردنكشان كفر را درهم بكوب،و كافران را به قتل برسان و منافقان و همه بى‏دينان را از ميان برادر هر كجا كه باشند،از مشارق و مغارب زمين،و خشكى و درياى كره خاك،و به وسيله او زمين را از عدالت پر كن،و دين پيامبرت را به او نمايان ساز،خدايا قرار ده مرا از ياوران،و كمك‏كاران و پيروان و شيعيانش،و به من‏ بنمايان در باره خاندان محمد(درود بر ايشان)،آنچه آنان آرزو دارند،و درباره دشمنانشان آنچه از ان پرهيز مى‏نمايند اى معبود حق آمين،اى صاحب بزرگى و بزرگوارى،اى مهربان‏ترين مهربانان.

دانــلــود فــایــل متنی PDF (500 کیلوبایت)

دانــلــود فــایــل صوتی استاد فرهمند (2.9 مگابایت)

دانــلــود فــایــل صوتی جاسم کربلائی (2.4 مگابایت)

دانــلــود فــایــل صوتی حسین الغریب (1.6 مگابایت)

دانــلــود فــایــل صوتی مهدی سماواتی (3.3 مگابایت)

دانــلــود فــایــل صوتی مهدی میرداماد (2.3 مگابایت)

دانــلــود فــایــل صوتی موسی اسدی (1.9 مگابایت)

دانــلــود فــایــل صوتی سید حسین الرجائی (1.6 مگابایت)

دانــلــود فــایــل صوتی حبیب الکاظمی (1.6 مگابایت)

منبع : موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت / مؤسسه جهانی سبطین

پی نوشت:

1- الاحتجاج، ج ۲، ص۴۹۲

2- بحار الانوار جلد ۵۳، صص ۱۷۱ – ۱۷۳؛

3- بحار الانوار جلد ۹۴، ص۲ – ۵

4- بحار الانوار جلد ۱۰۲، ص۸۱- ۸۳

5- مستدرک‏الوسائل، ج ۱۰، ص۳۶۴، بحارالانوار، ج ۵۳، ص۱۷۱

6- راضی، ابوالفتح رازی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، تصحیح دکتر محمد جعفر یاحقی ـ دکتر محمد مهدی ناصح، ج ۱۶، ص۲۳۴

7- طباطبائی'، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن ج ۱۷، ص۱۵۹

8- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دارالکتب الاسلامیه، قم،ج۱۹ ص۱۴۵

9- وَ ما یعْلَمُ تَأْویلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْم: تأویلش را جز خدا و ریشه‏داران در دانش کسی نمی‏داند. آل عمران/۷

منابع:

قرآن کریم
علامه مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، دارالکتب اسلامیة، تهران، ۱۳۶۲ ش.
نوری، میرزا حسین، مستدرک الوسائل، مؤسسه آل البیت: لاحیاء التراث، طبعة الاولی، قم، ۱۴۰۷ ق.
طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن
طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، نجف، دارالنعمان، ۱۳۸۶ ق
ابوالفتح رازی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، تصحیح دکتر محمد جعفر یاحقی ـ دکتر محمد مهدی ناصح
مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دارالکتب الاسلامیه، قم
ویکی شیعه