داستان جایزه امام رضا علیه السلام به شاعران اهل بیت

نشر توسط:admin درباره : چهارده معصوم , امام رضا علیه السلام ,
Views 365 تاریخ : نظرات (0)

هنگامى كه مأمون، حضرت رضا عليه السّلام را وليعهد خود نمود، و شاعران‏ به سوى آن حضرت روانه شدند، و مديحه‏ سرائى نمودند و رأى مأمون را در اشعار خود، تحسين كردند، يكى از آنها «دعبل بن على خزاعى» بود. او به حضور امام رضا عليه السّلام رسيد و عرض كرد: «من قصيده‏ اى را سروده‏ ام، و با خود عهد كرده‏ ام كه آن را قبل از حضور شما، در هيچ جا نخوانم».

امام رضا عليه السّلام به او فرمود: «بنشين تا مجلس خلوت شود، وقتى كه مجلس خلوت شد، به او فرمود: قصيده خود را بخوان، او قصيده خود را خواند كه نخستين شعرش اين است:

مدارس آيات خلت من تلاوة و منزل وحى مقفر العرصات‏

«مدرسه‏ هاى آيات قرآنى، كه از تلاوت قرآن خالى مانده، و خانه ‏هاى وحى الهى كه عرصه آن از سكونت افراد، خالى شده است».

سپس «ابراهيم بن عبّاس» كه همراه دعبل بود، اين شعر را خواند:

ازالت عزاء القلب بعد التجلّد مصارع اولاد النّبىّ محمّد«1»

بسبب اعطای ولایتعهدی به امام رضا(ع) تمامی دردها و مصائب اهل بیت، زایل شد

امام رضا عليه السّلام بيست هزار درهم، از درهم هائى كه نام شريفش در آنها ضرب شده بود، و مأمون در همان وقت، دستور ثبت نام آن حضرت را روى سكّه‏ ها داده بود، به دعبل و ابراهيم داد. دعبل، ده هزار درهم خود را گرفت و به قم رفت، و در قم هر درهمى را به ده درهم فروخت «2» و در نتيجه، داراى صد هزاردرهم، شد، ولى ابراهيم، قسمتى از آن ده هزار درهم (نصيب خود) را به بعضى هديه داد، و قسمتى را در معاش زندگى خانواده‏ اش مصرف كرد، تا تمام شد، از جمله كفن و تجهيزات مرگ خود را با آن پول، فراهم نمود.

ابراهيم بن عبّاس، در مدح حضرت رضا عليه السّلام اشعار بسيار سرود، و اشعار او معروف بود، و تا زمان خلافت متوكّل (دهمين خليفه عبّاسى) نسخه ‏بردارى و تكثير مى‏ شد، تا اينكه در عصر متوكّل، ابراهيم آن اشعار را جمع كرد و از ترس متوكّل، آنها را سوزانيد. او دو پسر به نام حسن و حسين داشت، هنگامى كه متوكّل روى كار آمد، او از ترس متوكّل، نام آنها را به اسحاق و عبّاس، تغيير داد.

پی نوشت ها:

(1) شايد اين شعر، اشاره به اين باشد كه موقعيت بدست آمده براى حضرت رضا عليه السّلام، نتيجه فداكارى‏ها و خونهاى پاك فرزندان پيامبر صلّى اللّه عليه و آله است كه در مصاف با طاغوتيان بنى اميّه و بنى عبّاس، براى اعلاى كلمه حقّ، ريخته شد (مترجم).

(2) اين فراز تاريخى، بيانگر علاقه شايان مردم قم، به حضرت رضا عليه السّلام و خاندان رسالت است، تا آنجا كه يك درهم دعبل را كه نام حضرت رضا عليه السّلام در آن بود، به ده درهم مى‏ خريدند، اين است كه قم به عنوان آشيانه آل محمّد صلّى اللّه عليه و آله ناميده شده است، هم اكنون نيز آثار آن آشكار مى‏ باشد (مترجم).

منبع: انوار البهیه، شيخ عباس قمى / مترجم محمد محمدى اشتهاردى‏، قم، ناصر:1380،صص361،362.

منبع : موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت